Piotr Michnikowski (ur. 1960, w Warszawie) – artysta rzeźbiarz, twórca interdyscyplinarny.
Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w 1985 roku w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza na wydziale Rzeźby.

Autor kameralnych rzeźb z brązu i ceramiki oraz rzeźb-instrumentów, przybierających niekiedy formę instalacji. Jednym z jego charakterystycznych i unikatowych projektów jest cykl reliefów wypalanych techniką RAKU, wykorzystujących malarski charakter szkliw ceramicznych. Pracuje posługując się własnymi technikami i recepturami, powstałymi na przestrzeni wielu lat. Oprócz rzeźby zajmuje się także muzyką i pisaniem.

W swojej pracy twórczej bada relacje i różnice oddziaływania różnych gatunków sztuki na odbiorcę, poszukuje podświadomych reakcji na wykorzystywane materie i procesy, oraz znaczeń w nich ukrytych. Jednym z ulubionych wątków jest odnajdywanie podobieństw formy (rzeźby) i dźwięku (muzyki). Jego inspiracja, jak sam określa, pochodzi z wewnątrz, z medytacji i bliskiego kontaktu z naturą.

W jego dorobku liczne wystawy indywidualne i kilka zbiorowych, m.in. wystawa w Haus am See (Hannover, 1992), „Ceramika i Rzeźba”(galeria BRAMA, Warszawa, 1995), „Ceramika i Kolor” (galeria BRAMA, Warszawa, 1996), „Ceramika i Dźwięk” (galeria CPK, Praga-Południe, Warszawa, 1996), „Ceramika – Struktury, Znaczenia”, w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1994) gdzie również prowadził plener dla artystów rzeźbiarzy pod tym samym tytułem, „Rzeźba” ( Galeria Zapiecek, Warszawa, 2001), „Dwadzieścia lat później” (Galeria DAP, Warszawa, 2005),„Rzeźba z muzyką” ( Galeria Zapiecek, Warszawa, 2005), „PLEXUS” (galeria Imaginarium, Łódź, 2019), „Kawałki Barw” (PROM Kultury, Warszawa, 2023).